Kondensacja pary wodnej na szybach zespolonych

Kondensacja pary wodnej na szybach zespolonych jest zjawiskiem fizycznym, które bardzo często sprawia wiele kłopotów i jest przyczyną do nieporozumień od producenta począwszy aż na końcowym odbiorcy kończąc. W tym miejscu musimy sobie odpowiedzieć na podstawowe pytanie: Kiedy pojawia się tak zwana „rosa” na szybie? Skąd się bierze kondensat?

Osoby noszące okulary, które wchodzą z zimna do ciepłych pomieszczeń doskonale znają problem pojawiającego się nalotu: Jeśli zimna powierzchnia znajdzie się w przestrzeni z wilgotnym powietrzem to wytrąci się na niej kondensat – obojętnie czy będą to okulary, czy butelka piwa wyjęta z lodówki – fizyka tak czy tak zawsze zadziała. W powietrzu zawarta jest wilgoć. Im wyższa jest temperatura powietrza, tym więcej jest ono w stanie związać wody w postaci pary wodnej – i odwrotnie – im jest niższa, tym mniejsze ilości wody jest w stanie przyjąć.

Zawartość wilgotności w powietrzu jest podawana jako względna wilgotność powietrza w procentach, gdzie maksymalne wypełnienie wynosi 100 %. Jeśli teraz ciepłe powietrze ze stałą zawartością pary wodnej – np. poprzez kontakt z zimną butelką piwa – zostanie oziębione, wzrasta w ten sposób względna wilgotność tego powietrza. Przy wilgotności wynoszącej 100 % osiągnięte zostaje maksimum tzw. punkt rosy: nadmiar pary wodnej w powietrzu zaczyna się skraplać, kondensować, tworząc na powierzchni szkła kropelki rosy. Temperaturę przy której to następuje nazywamy temperaturą punktu rosy.

Owa teoretyczna wartość temperatury zależy od pierwotnej zawartości wilgotności w powietrzu oraz temperatury wyjściowej samego powietrza. Im zimniejsza jest powierzchnia albo im wyższa jest wilgotność, tym większy jest efekt wystąpienia skroplonej wody, inaczej ilości kondensatu.

Miejsca, w których może się pojawić kondensat:
a) na powierzchni szyby od strony pomieszczenia 4
b) w części brzegowej szyby od strony pomieszczenia 4
c) na powierzchni szyby od strony zewnętrznej 1
d) wewnątrz szyby zespolonej 2 , 3

Całkowite wyeliminowanie tego zjawiska nie jest możliwe, z uwagi na to, że szyba zewnętrzna poddawana jest zmiennym warunkom atmosferycznym. Reasumując, efekt kondensacyjny w żadnym wypadku nie świadczy o wadliwości, ale raczej potwierdza wysoką jakość szkła izolacyjnego. Kondensacja pary wodnej na zewnętrznej powierzchni szyby, ale od wewnątrz pomieszczenia, występuje najczęściej w pomieszczeniach o dużej wilgotności i niedostatecznej